ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ ΣΤΟ BOOKSINFO

33

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 9. ΕΝΑΤΟΣ ΒΑΘΜΟΣ – ΕΚΛΕΚΤΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ ΤΩΝ ΕΝΝΕΑ

Ποδοβολητά, θόρυβοι και η φωνή του αστυνομικού: «Πέταξε το μαχαίρι! Ακούς; Πέταξε το μαχαίρι!» ξύπνησαν απότομα τη Βιολέτα το επόμενο πρωί. ΄Ολος αυτός ο χαμός έξω από το διαμέρισμά της…….Τι είχε συμβεί; Η Βιολέτα άνοιξε την πόρτα και αυτό που αντίκρισε δεν επρόκειτο να το ξεχάσει ποτέ όσο ζούσε.

Η Μυρτώ, όρθια μπροστά στην ανοιχτή πόρτα του διαμερίσματός της, κρατούσε με το αριστερό πονεμένο χέρι το κομμένο κεφάλι του Μάνου! Με το δεξί κρατούσε ένα μεγάλο και κοφτερό μαχαίρι της κουζίνας, που έσταζε αίμα, προφανώς το όπλο του στυγερού εγκλήματος. Τα ρούχα της κατακόκκινα. Η Μυρτώ χαμογέλασε θριαμβευτικά μόλις είδε τη Βιολέτα και πέταξε το μαχαίρι στο διάδρομο υπακούοντας στις προσταγές του αστυνομικού. Η Βιολέτα σωριάσθηκε λιπόθυμη.

Η Βιολέτα άνοιξε τα μάτια στον καναπέ του σπιτιού της. Το κεφάλι της ήταν δεμένο, αφού χτύπησε με το πέσιμο και γδάρθηκε. Είχε πάθει και μια ελαφριά διάσειση. Κάποιος συγκάτοικος γιατρός της είχε προσφέρει τις πρώτες βοήθειες. Άργησε να έρθει σε επαφή με την πραγματικότητα. Της πήρε αρκετά λεπτά της ώρας να θυμηθεί τη φριχτή εικόνα που είχε αντικρύσει πριν χάσει τις αισθήσεις της.

Της πήρε ακόμα περισσότερο χρόνο να συνειδητοποιήσει τι είχε συμβεί ακριβώς. Οι συγκάτοικοι έφυγαν, η Βιολέτα έμεινε μόνη στο διαμέρισμα Η Μυρτώ σκότωσε το Μάνο. Όταν εκείνος κοιμήθηκε, εκείνη βρήκε την ευκαιρία να του κόψει το κεφάλι! Απίστευτο! Ανήκουστο! Θυμήθηκε ότι το περασμένο βράδυ είπε στη Μυρτώ ότι και η ίδια, αν βρισκόταν στη θέση της, θα σκότωνε το Μάνο. Δεν το εννοούσε όμως! Φυσικά και δεν το εννοούσε! Πάνω στα νεύρα της, το είπε. Η Μυρτώ όμως δεν το είπε. Το έκανε!

«…………..η δράστις δεν προσπάθησε να δικαιολογήσει το αποτρόπαιο έγκλημά της. Στους αστυνομικούς που την ανέκριναν δήλωσε ότι δε σκότωσε το σύντροφό της, αλλά την άγνοια, την υποκρισία και την άνομη φιλοδοξία που εκείνος εκπροσωπούσε είπε με στόμφο η κομψή ξανθιά τηλεπαρουσιάστρια. «Το έγκλημα συγκλόνισε την Καλλιθέα. Οι γείτονες δηλώνουν ότι το ζευγάρι έδειχνε αγαπημένο και δεν είχε δώσει ποτέ αφορμή για σχόλια».

Διάφορες γνωστές φυσιογνωμίες παρέλασαν στην οθόνη της τηλεόρασης εκφράζοντας ο καθένας την έκπληξή και τον αποτροπιασμό του για το έγκλημα. Ο περιπτεράς, η κυρία του πρώτου ορόφου, η κομμώτρια που φρόντιζε τα μαλλιά της Μυρτώς, και διάφοροι άλλοι. ΄Ολοι ζήτησαν την παραδειγματική τιμωρία της Μυρτώς. «Κρέμασμα στο Σύνταγμα θέλει η λεγάμενη» απεφάνθη ο μανάβης της γειτονιάς. Ο διαχειριστής της πολυκατοικίας, συνταξιούχος στρατιωτικός, έθεσε θέμα επαναφοράς της θανατικής ποινής για τέτοιου είδους εγκλήματα! Ακούς εκεί να σκοτώσει τον άνθρωπο στον ύπνο του! Και χωρίς καμιά δικαιολογία!

Ο άνθρωπος δε μπορεί να δει κατ’ ευθείαν τον εαυτό του. Γι’ αυτό ίσως δε μπορεί να αντιμετωπίσει εύκολα τα ελαττώματα και τα πάθη του. Το βίντεο, η φωτογραφία, και κυρίως ο καθρέφτης του επιτρέπουν να βλέπει την αντανάκλαση του εαυτού του. Πάνω από τα κεφάλια μας ταξιδεύει κάθε νύχτα ένας τεράστιος καθρέφτης. Η μυστηριακή Σελήνη που δεν είναι αυτόφωτη, αλλά αντανακλά το φως του ήλιου σαν ένα τεράστιο κάτοπτρο. Ένα κάτοπτρο όπου αντανακλώνται επίσης οι απόκρυφες και ανομολόγητες επιθυμίες μας.

΄Ολοι αυτοί οι άνθρωποι που έκριναν με επιπολαιότητα ένα τόσο υπερβατικό γεγονός, όπως το έγκλημα που διέπραξε η Μυρτώ, μπορούσαν άραγε να δουν τον αληθινό τους εαυτό μέσα από την αντανάκλασή του στην οθόνη της τηλεόρασης; Μπορούσαν να καταλάβουν τη δική τους άγνοια; Δύσκολο. Η Βιολέτα, ως θεατής, μπορούσε να τους δει καθαρά. Οι συνάνθρωποί μας δεν είναι πάντα η κόλασή μας, όπως είπε ο Σαρτρ. Μπορούν να μεταμορφωθούν σε σημαντικούς αρωγούς για την πνευματική μας ανάπτυξη αν θελήσουν να μας δουν αντικειμενικά χωρίς ζήλειες και ιδιοτελή συμφέροντα. Η Βιολέτα πάτησε το κουμπί του τηλεκοντρόλ και η οθόνη της τηλεόρασης βυθίστηκε στο δικό της μαύρο σκοτάδι.

Η Μυρτώ δε σκότωσε το Μάνο, αλλά την άγνοια, την υποκρισία και την άνομη φιλοδοξία. Η Βιολέτα κατάλαβε ότι ο Μάνος δεν ήταν κακός άνθρωπος. Η άγνοια και η έλλειψη αρχών τον οδηγούσε στις κακές πράξεις. Ο εγωισμός τον έκανε να πιστεύει ότι ήταν ανώτερος από τους απλούς εργαζόμενους ανθρώπους και η φιλοδοξία να γίνει «κάποιος» τον έκανε να εκμεταλλεύεται τη σύντροφό του. Η επιθυμία για το εύκολο και άνομο κέρδος τον έσπρωξε να συνεργαστεί με τοκογλύφους. Εκείνοι με τη σειρά τους τον εκμεταλλεύτηκαν και τον κορόιδεψαν, αφού σ’ αυτή τη ζωή ο καθένας θερίζει - με μαθηματική ακρίβεια- εκείνα που σπέρνει. Η Μυρτώ ουσιαστικά δε σκότωσε το Μάνο, αλλά την αντανάκλαση του κακού εαυτού του στο φυσικό πεδίο της ανθρώπινης ύπαρξης.

Το μυθιστόρημα του Χέρμαν ‘Εσσε «ο Λύκος της Στέπας» ήρθε στο μυαλό της Βιολέτας. Το είχε διαβάσει πριν πολλά χρόνια - τότε που είχε χρόνο για διάβασμα – και της είχε κάνει εντύπωση. Ο ήρωας του βιβλίου συναντά μια γυναίκα – διδάσκαλο την Ερμίνα. Η Ερμίνα τον καθοδηγεί και η ανάπτυξη του ήρωα προχωρά. Κάποια στιγμή η Ερμίνα τον διατάζει να τη σκοτώσει. Εκείνος υπακούει, αλλά ύστερα νοιώθει λύπη και ενοχή για την πράξη του. Εξ αιτίας της λύπης και της ενοχής που νοιώθει, αντιμετωπίζει το ουράνιο δικαστήριο και καταδικάζεται να ζήσει ξανά στη γη, για να μάθει περισσότερα, αφού δεν κατάλαβε ότι αφ’ ενός σκότωσε την αντανάκλαση μιας γυναίκας με την αντανάκλαση ενός μαχαιριού κι όχι την πραγματική Ερμίνα και αφ’ ετέρου δεν κατάλαβε ότι έπρεπε να τη σκοτώσει για να προχωρήσει στην πνευματική του ανάπτυξη. Ο ήρωας του βιβλίου στο τέλος καταλήγει στις εξής σκέψεις:

«΄Ακουγα πίσω μου το φοβερό γέλιο, ήξερα όλες τις εκατοντάδες χιλιάδες φιγούρες του παιχνιδιού της ζωής, αισθανόμουν συγκλονισμένος το νόημα, ήθελα να ξαναρχίσω ακόμα μια φορά το παιχνίδι, να γευθώ ακόμα μια φορά τα βάσανα, την κόλαση του εσωτερικού μου κόσμου να τη ζήσω ακόμα μια φορά και συχνά να τη βαδίσω. Μια άλλη φορά θα έπαιζα καλύτερα το παιχνίδι με τις φιγούρες». Την επόμενη φορά ο ήρωας του βιβλίου ίσως πραγματοποιούσε το γενέθλιο όραμά του. ΄Η ίσως…….. τη μεθεπόμενη.

Ο άνθρωπος μετενσαρκώνεται πολλές φορές στη γη και κάθε φορά αναλαμβάνει να εκτελέσει μια σημαντική ή ασήμαντη αποστολή σύμφωνα πάντα με τις δυνάμεις και τις επιθυμίες του. Η αποστολή αυτή ονομάζεται γενέθλιο όραμα. Καμιά αποστολή δεν είναι ασήμαντη, από την ανατροφή των παιδιών μέχρι τις μεγάλες επιστημονικές ανακαλύψεις. Όλες οι αποστολές συντελούν στην εξέλιξη και πρόοδο της ανθρωπότητας. Όλοι οι άνθρωποι κατεβαίνουν στη γη με θετικές προθέσεις και προσπαθούν να φέρουν μαζί τους όσο το δυνατόν περισσότερες γνώσεις τόσο από την εμπειρία των προηγουμένων ζωών, όσο και της μεταθανάτιας διάστασης. Οι περισσότεροι άνθρωποι όμως, δυστυχώς, πέφτουν στην παγίδα της ύλης και αρχίζουν να πιστεύουν ότι η αληθινή ζωή αρχίζει με τη γέννηση και τελειώνει με το σαρκικό θάνατο. Οδηγός τους γίνεται το δημοφιλές πλην καταστροφικό ρητό «ότι φάμε κι ότι πιούμε κι ότι αρπάξει ο κώλος μας» Και φυσικά ο άνθρωπος που σκέφτεται κατ’ αυτόν τον τρόπο προσπαθεί να αρπάξει περισσότερα από αυτά που του αναλογούν, με αποτέλεσμα να αναλώνει τη ζωή του σε άνομες και ανούσιες ενασχολήσεις. ΄Ετσι σκέφτονται και άλλοι παραπλανημένοι συνάνθρωποι με αποτέλεσμα όλοι να προσπαθούν να κυριαρχήσουν με οποιοδήποτε μέσο πάνω στον άλλον, να βρίσκονται σε συνεχή εγρήγορση και πόλεμο με όλους και με όλα. ΄Ετσι προκύπτει η δυσαρμονία και η ανθρώπινη δυστυχία που πηγάζει από το διαρκές ανικανοποίητο που νοιώθουμε.

Το τηλέφωνο διέκοψε τις σκέψεις της Βιολέτας. Η μονίμως ανικανοποίητη Φαίη ακουγόταν αναστατωμένη.

-Τα ξανάφτιαξε μ’ αυτήν!

-Ποιος ….με ποια; προσπάθησε να μπει στο νόημα η αφηρημένη Βιολέτα

-Ο ΄Αρης, με την πρώην του. Αυτή με την οποία τα είχε φτιάξει ο πρώην σύζυγός σου. (Η Φαίη θυμήθηκε ότι δεν έπρεπε να λέει πρώην σύζυγο τον πρώην σύζυγο της Βιολέτας!) Ο εν διαστάσει σύζυγός σου, ήθελα να πω! Ο Θανάσης τέλος πάντων!

-Χώρισε ο Θανάσης; Η Βιολέτα δε μπόρεσε να κρύψει τη χαρά της.

- Ο Θανάσης χώρισε εδώ κι ένα μήνα. Ο ΄Αρης συνάντησε τυχαία αυτό το τσουλί τη δημοσιογράφο πριν τέσσερα βράδια, όταν εγώ τον παραμέλησα για να τρέχω να οργανώσω την κηδεία του παππού.

-Και;

-Τι και; Θυμήθηκαν τα παλιά και κατέληξαν στο κρεβάτι!

-Και τώρα;

-Τώρα έμεινα χωρίς γκόμενο! Και είχα επενδύσει τόσο πολύ σ’ αυτή τη σχέση! Ο κωλόγερος φταίει! Τώρα βρήκε να πεθάνει;

-Τι εννοείς;

- Αν δεν είχε πεθάνει ο παππούς, δε θα έτρεχα στα κατσάβραχα να παριστάνω την τεθλιμμένη χήρα! Ούτε θα άφηνα τον ΄Αρη μόνο του τόσες μέρες να τρέχει στα μπαρ. Κι έτσι δε θα είχε συναντήσει την πρώην του! Και τώρα θα ήμασταν μαζί! Ελεύθεροι και ευτυχισμένοι! Κατάλαβες;

Η λογική της Φαίη τσάκιζε κόκαλα. Η Βιολέτα δεν μπορούσε να πει τίποτα παραπάνω. Θα ήταν ανώφελο. Η Φαίη εξέλαβε τη σιωπή ως συναίνεση και συνέχισε απτόητη.

-Δώσε μου το τηλέφωνο του Θανάση!

-Τι το θέλεις;

-Θέλω να μάθω περισσότερα γι’ αυτήν! Τι νομίζεις, έτσι θα τ’ αφήσω το θέμα; Είμαι δύσκολη αντίπαλος εγώ! Θα παλέψω για τον ΄Αρη!

Η Βιολέτα ευχήθηκε καλή τύχη στη φίλη της και της έδωσε το τηλέφωνο του Θανάση. Της είπε μάλιστα να τον ψαρέψει, αν υπάρχει καινούργια γκόμενα στη ζωή του.

-Θα μάθω και θα σου πω, υποσχέθηκε η Φαίη.

ΕΠΟΜΕΝΟ - ΚΕΦΑΛΑΙΟ 10

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 9. ΕΝΑΤΟΣ ΒΑΘΜΟΣ – ΕΚΛΕΚΤΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ ΤΩΝ ΕΝΝΕΑ

33 - ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΛΥΤΡΑ