Η Βιολέτα, αν και εξοικειωμένη με θέματα γλώσσας ,πρώτη φορά συνειδητοποίησε ότι το όνομα του μισητού και αποδιοπομπαίου Εωσφόρου σήμαινε αυτός που φέρνει το φως και ταυτίζεται με τον «εωθινό αστέρα», τον πλανήτη Αφροδίτη. Πρόκειται για το αστέρι που εμφανίζεται πρώτο στον ουρανό λίγο πριν την ανατολή του ήλιου. Το όνομα του Εωσφόρου στην εβραϊκή γλώσσα, Helel ben Sahar σημαίνει «φωτεινός υιός της αυγής». Στα λατινικά το όνομά του είναι Lucifer από τη λέξη Lux που σημαίνει φως και το ferre που σημαίνει φέρνω.

Τι ώθησε όμως τον αγαπημένο αρχάγγελο του Θεού να επαναστατήσει; Η υπερηφάνεια κατά τον ΄Αγιο Παχώμιο. Επιθυμούσε να κατακυριεύσει τον κόσμο και όλους τους ανθρώπους κατά τον Ευσέβιο Καισαρείας. Ο γνωστός μας Ενώχ περιγράφει την ιστορία του Λαμέχ, γιού του Μαθουσάλα , η γυναίκα του οποίου γέννησε ένα πανέμορφο μωρό. Το πρόσωπό του ήταν κάτασπρο σα χιόνι και κόκκινο σα ρόδο και τα μαλλιά του όμορφα, μακριά και κάτασπρα. Δεν έμοιαζε με συνηθισμένο άνθρωπο, αλλά με παιδί αγγέλου. Σύμφωνα με τον Ενώχ οι άυλοι και άφυλοι άγγελοι αντιτάχθηκαν στο θέλημα του Θεού και ενώθηκαν με γυναίκες. Από αυτή την ένωση γεννήθηκαν παιδιά – γίγαντες, τα οποία προκάλεσαν καταστροφές στους ανθρώπους. Για να απαλλαγεί η γη από αυτούς και να ξεπλυθεί η αμαρτία ο Θεός έστειλε τον κατακλυσμό. Και ο γιός του Λαμέχ, ο Νώε, αθωώθηκε από τις κατηγορίες πως ήταν απόγονος των εκπεσόντων αγγέλων και έγινε σύμβολο της αρχής μιας νέας γενιάς ανθρώπων. Το «Βιβλίο των Ιωβηλαίων» ή «Μικρή Γένεση», που γράφτηκε γύρω στο 135 με 105 π.Χ. από ένα Φαρισαίο, μας λέει ότι οι έκπτωτοι άγγελοι ήρθαν στη γη με σκοπό να βοηθήσουν το ανθρώπινο γένος. Στην πορεία όμως πόθησαν τις θυγατέρες της γης και εξέπεσαν μέσω των σαρκικών επαφών.

Στα βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης, τα οποία αποδέχεται επίσημα η Εκκλησία διασώζεται ένα χωρίο το οποίο μιλάει για τον απαγορευμένο έρωτα των αγγέλων και τους γίγαντες απογόνους τους. « Όταν άρχισαν οι άνθρωποι να γίνονται πολλοί πάνω στη γη και απέκτησαν κόρες, είδαν οι γιοί του Θεού τις κόρες των ανθρώπων ότι ήταν όμορφες και πήραν για γυναίκες τους εκείνες που τους άρεσαν»(Γεν.6 1-2).»Εκείνο τον καιρό και αργότερα, ζούσαν στη γη οι απόγονοι των γιών του Θεού από την ένωσή τους με τις κόρες των ανθρώπων. Αυτοί οι γίγαντες ζούσαν την πανάρχαια εποχή και ήταν άντρες ονομαστοί»(Γεν.6:4)

Παρατηρούμε ότι και πάλι το γυναικείο φύλο, μιμούμενο την πρόγονο Εύα, θεωρείται υπεύθυνο για την πτώση των αρχαγγέλων αυτή τη φορά. Εξηγήσεις απλές, στα μέτρα της μέσης ανθρώπινης αντιληπτικής ικανότητας.. Όπως η απλοϊκή εξήγηση ότι ο ευκατάστατος Ιούδας πρόδωσε τον αγαπημένο του διδάσκαλο Ιησού για το ευτελέστατο ποσό των τριάντα αργυρίων! Στη χριστιανική παράδοση ο Εωσφόρος εκφράζεται μέσα από τις λέξεις που χρησιμοποιεί η Βίβλος για να περιγράψει τη δαιμονική οντότητα. Πρόκειται για την εβραϊκή λέξη σατάν που σημαίνει αντίπαλος, εχθρός και την ελληνική διάβολος που σημαίνει διαβολέας, συκοφάντης.

Ο χριστιανικός Διάβολος φορτώνεται στους ώμους του κάθε κακό που συμβαίνει στον κόσμο. Στο Κοράνι οι αντίστοιχες μορφές του Σεϊτάν και του Ιμπλίς διαθέτουν μεν κάποια ισχύ και βάζουν την ανθρωπότητα σε πειρασμό για να τη δοκιμάσουν, αλλά το κάνουν εν γνώσει και με τη σιωπηλή έγκριση του Αλλάχ. Δεν αντιπροσωπεύουν καμιά απειλή και δεν έχουν καμιά ελευθερία δράσης. Ο Ιμπλίς προκάλεσε την πτώση του όταν αρνήθηκε να υπακούσει στην εντολή του Θεού και να υποκλιθεί μπροστά στον Αδάμ. Γιατί όμως θα έπρεπε να υποκλιθεί μπροστά στον Αδάμ; Επειδή αυτή ήταν η αυθαίρετη θέληση ενός δημιουργού που πλήττει και δημιουργεί διάφορα πλάσματα για να διασκεδάσει την ανία του; Ο Μίλτον στο «Χαμένο Παράδεισο» εξηγεί το λόγο που ο Σατανάς έγινε αυτό που έγινε. Ο Σατανάς μεταμορφώθηκε σε ένα είδος αλκοολικού ιερέα, έναν απογοητευμένο άνθρωπο, ένα ξοφλημένο ιδεαλιστή που προσπαθεί με όλες του τις δυνάμεις να καταστρέψει τα δημιουργήματα του Θεού. Η παντοδυναμία του Θεού είναι δεδομένη. Ο Μίλτον θεωρεί το Σατανά εργαλείο του Θεού. Ο Σατανάς όμως θα χάνει πάντα, αφού ο Θεός κρατάει όλα τα χαρτιά στα χέρια του.

Οι λευίτες θεωρούν ότι ο Διάβολος δεν είναι αρχή του κακού, ανεξάρτητη από το Θεό, αλλά δημιούργημά του. Οι Εσσαίοι θεωρούν ότι ο κόσμος είναι χωρισμένος σε δύο στρατόπεδα. Το ένα συγκεντρώνει τις δυνάμεις του φωτός, της αλήθειας και της δικαιοσύνης και το άλλο τις δυνάμεις του σκότους και της διαστροφής. Σύμφωνα με το γνωστικιστή Μαρκίωνα ο καλός Θεός δημιούργησε τον καλό άυλο κόσμο και ο κακός Θεός δημιούργησε τον κακό υλικό κόσμο, του ανθρώπου συμπεριλαμβανομένου. Σύμφωνα με τους γνωστικούς ο πραγματικός Θεός είναι ο Πατήρ και όχι ο Γιαχβέ, ο Θεός της Παλαιάς Διαθήκης. Αυτόν τον Πατέρα, τον αληθινό Θεό ήρθε να αποκαλύψει ο Αιώνας Χριστός, ο οποίος δέχθηκε να κατεβεί από τους ουρανούς στην κόλαση της γης για να φέρει στους ανθρώπους τη λυτρωτική γνώση. Εγκαταστάθηκε στο σώμα του Ιησού, γιο ενός ξυλουργού από τη Ναζαρέτ και τον μετέβαλλε σε μαριονέτα. Μέσω αυτού δίδαξε το λόγο του Πατρός, αλλά ξεσήκωσε την οργή της θρησκευτικής ηγεσίας των Ιουδαίων οι οποίοι οδήγησαν τον Ιησού στο σταυρό του μαρτυρίου.. Ωστόσο ο Αιώνας Χριστός θα μείνει ανέπαφος από το μαρτύριο και την έσχατη ώρα θα εγκαταλείψει την ανθρώπινη μαριονέτα του τον Ιησού και θα επιστρέψει στο ουράνιο βασίλειο. Το έργο του τελείωσε, εφ’ όσον οι άνθρωποι γνωρίζουν πια ότι αν θέλουν να λυτρωθούν από την κυριαρχία του Σατανά, πρέπει να απαρνηθούν τον κόσμο και να μεταβληθούν σε άσαρκα πνεύματα. « Εσύ, θα θυσιάσεις τον άνθρωπο που με ενδύει», λέει ο Ιησούς στον Ιούδα στο ευαγγέλιο του τελευταίου. Αυτός ο εκμηδενισμός της ανθρώπινης ύπαρξης είναι όμως το ζητούμενο;

ΕΠΟΜΕΝΟ - ΚΕΦΑΛΑΙΟ 21

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 20. ΕΙΚΟΣΤΟΣ ΒΑΘΜΟΣ – ΜΕΓΑΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΜΕΓΑΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ AD VITAM

33 - ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΛΥΤΡΑ